KONTAKT
Jeśli masz jakieś pytania napisz do nas lub zadzwoń:
tel. 53 333 12 13
e-mail: wilki@wilki-eseje.pl
FRAGMENTY KSIĄŻKI „WILKI – ESEJE”
Zawilczone miejsca – dzikie kawałki przyrody, uprzywilejowane tą szczególną obecnością, dają nadzieję i szansę na przywrócenie właściwego miejsca każdej, żyjącej tam istocie. Jakie to genialnie proste. Jakby zrobić pstryk i …maszyna włączona, trybiki pracują, przekładnie przekładają, pompy pompują i cała materia inaczej zaczyna krążyć.
Łapa łapą, czy raczej ślad śladem – jednak na podstawie pojedynczych odcisków trudno jednoznacznie stwierdzić to, co najważniejsze, czyli w pełni zidentyfikować właściciela. Żeby mieć pewność potrzeba ciągu tropów o które łatwiej zimą, gdy leży śnieg, niż w innych warunkach. Wilki najczęściej poruszają się stosunkowo wolno, jeśli weźmiemy pod uwagę ich możliwości w ogóle.
Polesie. W swojej wędrówce za wilkami zatrzymuję się na pograniczu pól i ugorów we wsi Wólka Wytycka. Wiem przynajmniej, że nie muszę już szukać Polesia, ono jest tu w około. Styczeń 2012 roku w niczym nie przypominał zimy. Bezśnieżny, z temperaturami oscylującymi koło zera był raczej przedłużeniem grudnia, który tylko niewiele różnił się od listopada.
Las z wolna staje się nieczytelny. Przestrzeń, jeszcze niedawno tonąca w mroku, ale jednak odbierana jako przestrzeń, teraz jest już tylko nieprzeniknioną czernią. Sosny, kołyszące się na tle nieba tworzą koronkowy, żałobny wzór, trochę złowrogi, choć wciąż bardziej zwiewny niż przytłaczający.